基本词义

◎ 儓 tái

〈名〉

(1) 古代最下一级奴隶的名称 [low-grade slave]

仆臣儓。——《玉篇》引《左传》

(2) 泛指奴仆 [servant]

公效举欣，而评者以婢比 欣，公岂所谓重儓者耶？—— 宋· 陈鹄《耆旧续闻》

• tāi胎
• tāi囼
• tāi孡
• yí tāi珆
• tái tāi台
• tái抬
• tái tāi苔
• tái骀
• tái yīng旲
• tái邰
• tái坮
• tái炱
• tái炲
• tái跆
• tái鲐
• tái臺
• tái颱
• tái儓
• tái鮐
• tái嬯
• tái擡
• tái薹
• tái檯
• tái籉
• tái㣍
• tái㬃
• tái㷘
• tái tǎi䑓
• tái㒗
• tái䈚
• tái㙵
• tái㘆

• bā仈
• bó bǎi bà伯
• bǎi佰
• bàn伴
• bàng傍
• bāo佨
• bǎo保
• bào儤
• bèi倍
• bèi俻
• bèi偝
• bèi偹
• bèi備
• bèi僃
• bèn倴
• bēng伻

• bá bǐn bó yuán䳁
• bá䳊
• bà鮁
• bó bà鮊
• bēi bà䎬
• bái䳆
• bài薭
• bài㠔
• bān螌
• bān褩
• bàn辦
• bāng bàng縍
• bàng艕
• bāo襃
• bāo闁
• báo bó bò薄

• bā ba吧
• bā叭
• bā pá扒
• bā粑
• bā仈
• bā朳
• bā玐
• bā ào扷
• bā fú pèi bó biē柭
• pò bā bō哱
• bā哵
• bā捌
• bā羓
• bā蚆
• bā釟
• bā豝